Ostrzeżenie dla bogatych - Teraz posłuchajcie wy, nieuczciwi bogacze: Nadchodzi dla was czas płaczu i nieszczęścia. Wasze bogactwo traci wartość, a wasze drogie ubrania zjadają mole. Wasze srebro i złoto pokrywa się śniedzią, która będzie dowodem przeciwko wam i będzie was palić jak ogień. Zgromadziliście bogactwo, ale czas tego świata się kończy. Pieniądze, których nie 2 Dla prawdy, która trwa w nas i z nami będzie na wieki. 3 Niech będzie z wami łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i od Chrystusa Jezusa, Syna Ojcowego, w prawdzie i miłości. 4 Uweseliłem się bardzo, iżem nalazł z synów twych chodzące w prawdzie, jakośmy rozkazanie wzięli od Ojca. 5 A teraz proszę cię, pani, nie jako Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności. Strony w kategorii „Biblia Wujka: Nowy Testament” Poniżej wyświetlono 29 spośród wszystkich 29 stron tej kategorii. * Pawła do Kolosan. Biblia Warszawska Audio. List św. Pawła do Kolosan. Biblia Warszawska została udostępniona dzięki życzliwości Pastora Mariana Biernackiego z Centrum Chrześcijańskiego NOWE ŻYCIE w Gdańsku. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Prezentowana pozycja to publikacja wydana z okazji Roku Jubileuszowego zawierająca listy Nowego Testamentu oraz poprzedzające je wstępy. Listy pochodzą z piątego wydania Biblii Tysiąclecia, dedykowanego szczególnie z okazji Roku Jubileuszowego na trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa. Listy Nowego Testamentu to: - List do Rzymian - List spisany przez Tercjusza pod dyktando św. Pawła Apostoła - Pierwszy List do Koryntian - List św. Pawła Apostoła - Drugi List do Koryntian - List św. Pawła Apostoła - List do Galatów - List św. Pawła Apostoła - List do Efezjan - List św. Pawła Apostoła - List do Filipian - List św. Pawła Apostoła - List do Kolosan - List św. Pawła Apostoła - Pierwszy List do Tesaloniczan - List św. Pawła Apostoła - Drugi List do Tesaloniczan - List św. Pawła Apostoła - Pierwszy List do Tymoteusza - List św. Pawła Apostoła - Drugi List do Tymoteusza - List św. Pawła Apostoła - List do Tytusa - List św. Pawła Apostoła - List do Filemona - List św. Pawła Apostoła - List do Hebrajczyków - Autorstwo nie jest ustalone - List św. Jakuba Apostoła - Pierwszy List św. Piotra Apostoła - Drugi List św. Piotra Apostoła - Pierwszy List św. Jana Apostoła - Drugi List św. Jana Apostoła - Trzeci List św. Jana Apostoła - List św. Judy. Indeks Opis Wydawnictwo Pallottinum Oprawa Miękka Format 8,5 x 12,5 cm. Ilość stron 622 ISBN 978-83-7014-823-2 Specyficzne kody Adres 1 1 Juda, sługa Jezusa Chrystusa, brat zaś Jakuba1, do tych, którzy są powołani, umiłowani w Bogu Ojcu i zachowani dla Jezusa Chrystusa: 2 miłosierdzie wam i pokój, i miłość niech będą udzielone obficie! Cel listu 3 Umiłowani, wkładając całe staranie w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uważam za potrzebne napisać do was, aby zachęcić do walki o wiarę raz tylko przekazaną świętym. 4 Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ostrzeżenia 5 Pragnę zaś, żebyście przypomnieli sobie, choć raz na zawsze wiecie już wszystko, że Pan2, który wybawił naród z Egiptu, następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli; 6 i aniołów, tych, którzy nie zachowali swojej godności, ale opuścili własne mieszkanie3, spętanych wiekuistymi więzami zatrzymał w ciemnościach na sąd3 wielkiego dnia; 7 jak Sodoma i Gomora i w ich sąsiedztwie [położone] miasta - w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała4 - stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia. 8 Podobnie więc ci "prorocy ze snów"5: ciała plugawią, Panowanie5 odrzucają i wypowiadają bluźnierstwa na "Chwały"5. 9 Gdy zaś archanioł Michał tocząc rozprawę z diabłem spierał się o ciało Mojżesza, nie odważył się rzucić wyroku bluźnierczego, ale powiedział: «Pan niech cię skarci!»6. 10 Ci zaś [temu] bluźnią, czego nie znają; co zaś w przyrodzony sposób spostrzegają jak bezrozumne zwierzęta, to obracają ku własnemu zepsuciu. 11 Biada im, bo poszli drogą Kaina7 i oszustwu Balaama7 za zapłatę się oddali, a w buncie Korego7 poginęli. 12 Ci właśnie na waszych agapach8 są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście8... samych siebie pasą... obłoki bez wody wiatrami unoszone... drzewa jesienne nie mające owocu, dwa razy uschłe, wykorzenione... 13 rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę... gwiazdy zabłąkane9, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone... 14 10 Również o nich prorokował siódmy po Adamie [patriarcha] Henoch, mówiąc: «Oto przyszedł Pan z miriadami swoich świętych, 15 aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie bezbożne uczynki, przez które okazywała się ich bezbożność, i za wszystkie twarde słowa, które wypowiadali przeciwko Niemu grzesznicy bezbożni»11. 16 Ci zawsze narzekają i są niezadowoleni ze swego losu, [choć] postępują według swoich żądz. Usta ich głoszą słowa wyniosłe i dla korzyści mają wzgląd na osoby. Upomnienia 17 Wy zaś, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, 18 gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy którzy będą postępowali według własnych pożądliwości12. 19 Oni to powodują podziały, [a sami] są cieleśni [i] Ducha13 nie mają. 20 Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie 21 i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu. 22 14 Dla jednych miejcie litość, dla tych, którzy mają wątpliwości: 23 ratujcie [ich]15, wyrywając z ognia, dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton15 zbrukany przez ciało. Doksologia końcowa 24 Temu zaś, który może was ustrzec od upadku i stawić nienagannymi i rozradowanymi wobec swej chwały16, 25 jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen. Strona główna / Księgarnia / Biblia i wokół niej / Komentarze / Ojcowie Kościoła komentują Biblię – Tom XI – Nowy Testament 1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu. 2 Poczytujcie to sobie za największą radość, moi bracia, gdy rozmaite próby przechodzicie; 3 Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary wyrabia cierpliwość. 4 Cierpliwość zaś niech dopełni swego dzieła, abyście byli doskonali i zupełni, niemający żadnych braków. 5 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana. 6 Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej tu i tam. 7 Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana. 8 Człowiek umysłu dwoistego jest niestały we wszystkich swoich drogach. 9 Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia; 10 A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy. 11 Jak bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach. 12 Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują. 13 Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi. 14 Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci. 15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć. 16 Nie błądźcie, moi umiłowani bracia! 17 Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności. 18 Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń. 19 Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu. 20 Gniew bowiem człowieka nie wykonuje sprawiedliwości Bożej. 21 Odrzućcie więc wszelką plugawość oraz bezmiar zła i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione w was słowo, które może zbawić wasze dusze. 22 Bądźcie więc wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie. 23 Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem słowa, a nie wykonawcą, podobny jest do człowieka, który przygląda się w lustrze swemu naturalnemu obliczu. 24 Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był. 25 Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu. 26 Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna. 27 Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu i zachować samego siebie nieskażonym przez świat. Odpowiedź List św. Jakuba Autor: Autorem listu jest Jakub, zwany również Jakubem Sprawiedliwym, który przedstawia się jako brat Jezusa Chrystusa (Ew. Mateusza Ew. Marka Jakub nie był wierzącym (Ew. Jana aż do czasu zmartwychwstania Jezusa (Dzieje Apostolskie 1 Koryntian Galacjan Stał się przedstawicielem kościoła w Jerozolimie i jako pierwszy nazwany jest filarem kościoła (Galacjan Data napisania: List św. Jakuba jest prawdopodobnie najstarszą księgą Nowego Testamentu, napisana prawdopodobnie już w 45 r. po Chr., jeszcze przed pierwszym soborem w Jerozolimie w r. 50 po Chr. Jakub zmarł śmiercią męczeńską około r. 62 po Chr., jak podaje ówczesny historyk Józef (Flawiusz). Cel napisania: Niektórzy uważają, że list ten został napisany w odpowiedzi na przesadnie zagorzałą interpretację nauczania Pawła odnośnie wiary. Ten ekstremalny pogląd, zwany antynomianizmem, utrzymywał że wiara w Chrystusa w pełni wyzwala wierzących spod wszelkich praw Starego Testamentu, legalizmu, prawa świeckiego czy przejawów wartości moralnych społeczeństwa. List św. Jakuba adresowany jest do chrześcijan żydowskiego pochodzenia, którzy żyją w rozproszeniu (List św. Jakuba Marcin Luter nie przepadał za tym listem i nazywał go „listem słomianym”, nie dostrzegając w nauczaniu Jakuba, że uczynki są dopełnieniem- raczej a nie sprzecznością- względem nauczania Pawła na temat wiary. Podczas gdy nauczanie Pawłowe skupia się na usprawiedliwieniu z Boga, tak nauczanie Jakuba koncentruje się na uczynkach, które wypływają z tego usprawiedliwienia. Jakub pisał do Żydów, aby ich zachęcić do dalszego wzrostu w wierze chrześcijańskiej. Jakub podkreślał, że dobre uczynki są naturalnym działaniem tych, którzy są napełnieni Duchem Świętym i poddaje w wątpliwość nawrócenie tych, u których nie widać owoców duchowych, a o których wspomina Paweł w Liście do Galacjan Kluczowe wersety: List św. Jakuba „Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie. Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość.” List św. Jakuba „Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga.” List św. Jakuba „Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków.” List św. Jakuba „Tak samo i język jest małym członkiem, lecz pyszni się z wielkich rzeczy. Jakże wielki las zapala mały ogień!” List św. Jakuba „[...] wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego.” Krótkie podsumowanie: List św. Jakuba przedstawia proces trwanie w wierze poprzez szczerą religię ( szczerą wiarę ( oraz szczerą mądrość ( List ten zawiera cenne paralele nawiązujące do Kazania na Górze z Ew. Mateusza 5-7. Jakub rozpoczyna od krótkiego opisu takiego procesu wzrostu w wierze. W rozdziale drugim i na początku trzeciego, omawia kwestie oceniania innych ludzi i dyskusje na temat wiary dostrzeganej w uczynkach. Dlatego później porównuje i kontrastuje ze sobą mądrość ludzką (z tego świata) z mądrością boską (z góry) i zachęca nas, abyśmy odwrócili się od czynienia zła (nieprawości) i zbliżyli się do Boga. Jakub w dość ostry sposób potępia bogaczy, którzy nagromadzili sobie skarbów z tego świata oraz tych, którzy pysznili się swoją niezależnością. Na koniec kieruje do wierzących słowa zachęty, aby byli cierpliwi, gdy doświadczają cierpienia i aby trwali w modlitwie i trosce o siebie wzajemnie. Powiązania: List św. Jakuba porusza temat zależności między wiarą a uczynkami. Chrześcijanie pochodzenia żydowskiego, do których zwracał się w swoim liście Jakub, byli tak mocno zakorzenieni w Prawie Mojżeszowym i w całym systemie uczynków, że poświęcił on wiele czasu by wytłumaczyć im prawdę, iż nikt nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa (Galacjan Oświadczył im, że nawet gdyby starali się z całej siły wypełniać jak najlepiej różne zasady prawa i rytuały, to i tak najmniejsze przewinienie sprawia, że stają się winni (Jakuba a ponieważ prawo jest ze sobą ściśle związane, toteż złamanie jednej zasady jest równoznaczne ze złamaniem całego prawa. Zastosowanie praktyczne: Dostrzegamy w Liście św. Jakuba wyzwanie postawione uczniom Jezusa Chrystusa, aby nie tylko „mówić o ewangelii”, lecz „praktykować wiarę (w praktycznych działaniach).” Trwanie w wierze oczywiście wymaga pogłębiania wiedzy na temat Słowa Bożego, Jakub jednak napomina nas abyśmy na tym nie poprzestawali. Wielu chrześcijan odbiera ten list jako wielkie wyzwanie, gdyż Jakub przedstawia tutaj 60 obowiązków w jedynie 108 wersetach. Skupia się na prawdziwości słów Jezusa wygłoszonych podczas Kazania na Górze i motywuje nas, abyśmy postępowali zgodnie z jego nauczaniem. List również odrzuca koncepcję jakoby człowiek, który stał się prawdziwie wierzącym chrześcijaninem (duchowo odrodzonym), może nadal prowadzić życie w grzechu (bez zmian), nie wydając owocu swojego usprawiedliwienia. Taką „wiarę” mają także demony, które „wierzą i drżą” (Jakuba Wiara taka nie jest zbawcza, gdyż nie można jej sprawdzić na podstawie uczynków, które towarzyszą zbawczej wierze (Efezjan Dobre uczynki nie są przyczyną doświadczenia zbawienia, jednak są jego wynikiem (widocznym efektem). English Powrót na polską stronę główną List św. Jakuba

list do św jakuba nowy testament